Oh, oh, oooh, wat word ik altijd blij van low budget huizen! En ik niet alleen, want uit de statistieken blijkt dat jullie ook graag binnengluren bij een ander 🙂 Nou, zet je schrap (en ga er ook even lekker bij zitten), want Marjolein gooide alle remmen los! Ik ken Marjolein al geruime tijd. Eerst uit de kroeg en van concertjes en festivals en later – en ik voel een bepaalde trots – als vriendin van Rick, die zij tijdens één van onze (legendarische) Fuck Kerst Diners heeft leren kennen, Rick is namelijk een goede vriend van een goede vriend. Roel (uut Grun’n > bedankt voor de spellingscheck, Roel) woonde al een tijdje in Den Bosch en toen Rick (ook uut Grun’n) Marjolein leerde kennen (*VUURWERK*) duurde het niet lang voordat Rick ook de overtocht maakte. Inmiddels hebben ze een zoontje (Kai) en wonen ze in een te gek appartement in onze mooie stad waar ze heel gelukkig zijn saam. Ricks koopappartement in Groningen zoekt trouwens nog een nieuwe eigenaar, maar dat terzijde. Geniet van Marjolein zoals Marjolein is en van haar low budget huis dat ze aan ons laat zien. KEI gaaf!

Met wie hebben we het genoegen? 
“Ik ben Marjolein en je kijkt binnen in mijn appartement in Den Bosch, waar ik in februari 2014 in hoogzwangere toestand naartoe verhuisde. Ik woon bijna naast het station en drie keer rollen van de kroeg. Ik woon hier met mijn lief Rick en onze grote trots Kai, die in april geboren is. Ik werk in Den Bosch als woonbegeleider binnen de Maatschappelijke Opvang op de afdeling vrouwen en gezinnen. En dat is KEI leuk! Ik werk 24 uur, onregelmatig, dus ook in de weekenden en avonden. Ik ben daarom veel thuis om voor Kai te zorgen. Mijn hobby’s komen niet meer zo veel aan bod, maar ik probeer ze te combineren. Ik houd enorm van muziek en koop nog altijd graag cd’s. Gisteren stond ik nog met Kai op muziek van Ray Charles te dansen in de woonkamer. Ik lees graag en probeer iedere avond in bed te lezen (driewerf hulde aan de E-reader!). Ik raak makkelijk verslaafd aan series en hou van koken en eten. En biertjes! Je komt me nog (vrijwel) wekelijks tegen in de kroeg, hoor. Heerlijk even eruit, bijkletsen met vrienden en soms sta je dan in eens in de Cosmopoliet (dubieuze tent in Den Bosch ;), red.) te dansen. Zo gaat dat. Vroeger maakte ik nog wel eens tijd voor een beetje creatief bezig zijn met de naaimachine en voor het schrijven van columns, maar ik kom er gewoon niet (meer) aan toe.”

Wat staat er zoal in jullie budget home? 
“Onze woning is op zichzelf al te gek! We wonen in de Binderij, een rijksmonument uit 1917. We zitten bovenin en als ik rechts uit het raam kijk zie ik de Gouden Draak (monumentale fontein met draak. red) en als ik voor me kijk zie ik de Sint-Jan! (need I say more? red.) Het plafond in de huiskamer is bijna 5 meter hoog en dat geeft een geweldig effect. Het is licht en ruimtelijk. De balken geven er nog meer sfeer aan. Ik ben onze vrienden, die op de steiger het nicotine-bruine plafond hebben staan witten, de rest van mijn leven enorm dankbaar! Budget is my middle name. Ik heb er een neus voor. Of het nu om meubels, kleding, babyspul of boodschappen gaat; ik koop niet vaak iets voor de volle mep. Zo heb ik de hocker een aantal jaren geleden gekregen van vriendin Ingrid. Zij kocht een andere en ik mocht deze hebben. Je kan hem heel makkelijk zelf bekleden. Hoef je geen pro voor de zijn, is gewoon een kwestie van durven. Het allerergste wat kan gebeuren is dat ik een lapje stof verpest. Dat valt wel mee, toch? En dan lekker met de tacker aan de gang, love it! Zo kan je de hocker altijd matchen met de rest van je interieur. Het houten dienblad erop kreeg ik ook van Ingrid (moet ik nog uitleggen dat ze mijn beste vriendin is?). Er slingeren wel meer ‘zelfmaakdingen’ rond in ons huis, zoals het kussen met Jezus en zijn kruis (op de leenstoel), de naamslinger die ik voor Kai maakte en het speelkleed (geen foto). Het speelkleed is mijn oude dekbed met zelfgemaakte hoes eromheen.

De oude kist kochten we laatst bij Puik (te gekke tweedehands & vintage winkel in Den Bosch red,) toen we daar naartoe gingen voor een kleed (We hebben nog steeds geen kleed, haha!) Het leek ons voor nu wel iets als tv-meubel, maar je kan er van alles mee natuurlijk. Het lijkt mij leuk om deze kist te gebruiken voor spulletjes die ik voor Kai wil bewaren, zoals zijn allereerste kleertjes, later zijn knutselwerkjes of de tandjes die hij gaat wisselen. Je snapt het wel. Puik is een heel fijne winkel. Ik mag er niet te vaak naar toe van mezelf, want ik kom altijd wel iets tegen. Zo werd er vandaag nog een aankoop bezorgd; twee lockerkastjes. Ben ik KEI blij mee! Ik zocht er tijdens mijn zwangerschap al naar op marktplaats, maar vond alles wat ik zag te duur. En nu, een jaar later, scoor ik ze bij Puik voor 125 euro! Mooie kledingkast voor Kai. En het grote prikbord komt er ook vandaan. Bij Puik zijn ze nooit te beroerd om te helpen met sjouwen en ze komen gerust bezorgen. Desnoods met de bakfiets! En ook heel leuk bij Puik; het Puik-tegoed, shoptegoed in de vorm van Puik-muntjes. Ik vind het zelf altijd erg leuk om deze cadeau te doen. En als je zegt voor welke gelegenheid het is, dan pakken ze het echt ge-wel-dig leuk in. Doen! Maar goed, mijn budget huis…”

Wat is jouw pronkstuk in huis?
“Mijn pronkstuk is, denk ik, mijn buffetkast. Een jaar of vier geleden stond deze bij Vindingrijk (kringloopwinkel in Den Bosch, red.) Hij stond er net toen mijn moeder en ik binnenliepen. We zochten niks, gewoon even kijken. Ik zag de kast, mijn moeder zag de kast,  maar nog een andere mevrouw zag de kast ook! Ik ben letterlijk naar de kassa gerend om de kast meteen te betalen. 75 euro moest ie kosten. En ze brachten ‘m nog gratis thuis ook. Ik heb er wel eens aan gedacht om de achterwand te voorzien van een bloemetjesbehangetje of zo. De meidenkast stond vroeger bij mijn ouders. Ik hou er van, heel praktisch en sfeervol. Een vergelijkbaar exemplaar, maar dan zonder deur, heb ik met mijn enorm dikke buik nog staan pimpen voor de babykamer. De commode heb ik voor 25 euro op marktplaats gekocht. Was een lelijk houten ding, maar ik zag meteen voor me hoe het moest worden. De kleur zat al in mijn hoofd en ik had ook nog de mazzel dat de knopjes bij Xenos in de aanbieding waren! Alleen het bedje op Kai’s kamer is nieuw, maar ik heb een aanbieding afgewacht. Ik ben er blij mee dat ik geen babykamer van 2000 euro uit een boekje heb.”

“De stoel in de huiskamer is een leenstoel. Ingrid had er geen ruimte meer voor en nu wij groter wonen wilden wij er graag een stoel bij. We mogen hem zolang lenen. Het kussentje erin is zelfgemaakt. Het computertafeltje heb ik al heel lang. De moeder van mijn verkering van toen ik een jaar of 17 was, had dit in huis staan. Het was nog van haar oma geweest. Ik mocht het hebben. Zo’n schattig tafeltje! En handig! Precies groot genoeg. En neem maar van mij aan dat er KEI veel zooi op past! Speciaal voor de foto heb ik die zooi weggehaald 🙂 Het gouden theeserviesje is een erfstuk van mijn oma. Mooi van lelijkheid, zal ik maar zeggen. Mijn oma was er vast trots op, want zelfs het kapotte kopje is volledig aan elkaar gelijmd. Ik wilde altijd al een booglamp, maar woonde altijd klein. Na de verhuizing gaven mijn ouders de lamp cadeau voor het nieuwe huis. Ik ben er heel blij mee!”

“De box (en meer!) kreeg ik van vriendin Josta. Ik heb gemerkt dat je als nieuwe moeder haast vanzelf in een nieuwe wereld terecht komt; die van andere moeders, die hun spullen graag doorgeven. Wat ik allemaal heb gekregen, joh; tassen vol kleding uit verschillende hoeken, de box dus, een maxi cosi, kinderstoel, pakken luiers en flessen Zwitsal, Ik kreeg zelfs het aanbod een complete babykamer ergens op te halen, inclusief badje en ga zo maar door. Marktplaats staat vol met goede kinderwagens, kinderkamers en fietsstoeltjes. Onze lekkere hangbank komt van Ikea. Goed betaalbaar dus, en ik heb gemerkt dat de hoezen heel makkelijk te wassen zijn. Alle babykotsvlekken zijn eruit. De oranje fleece-deken is een tweepersoons met enorme pauwen erop. Op de markt gekocht in Colombia. Het blikken spaardoosje scoorde ik ooit op een rommelmarkt bij de scouting. Ik bewaar er mijn concertkaartjes in. Het schilderij van Maria met kind is gemaakt in Boxtel door een dame met een beperking. En hoe cool is de platenspeler? Ik werkte erg lang geleden in de thuiszorg en een man waar ik wel eens over de vloer kwam om te poetsen, vroeg me of ik wel eens platen draaide. En die draaide ik wel, ja! Hij liep naar zolder en kwam terug met dit juweeltje. Na het overlijden van zijn vrouw ging hij kleiner wonen en was dus aan het opruimen. Ik mocht het zomaar hebben!”

Staat er nog iets op je verlanglijstje? 
“Ik heb, geloof ik, niet echt een verlanglijstje. Ik kom gewoon dingen tegen, loop ergens tegen aan en dan denk ik; “Jaaaaaaaa, die MOET ik hebben!” Oh jawel, ik zou graag een oude schoolplaat hebben. het liefst met iets uit de regio erop. Die komt er vast nog een keer.”

Heb je nog tips voor ons? 
“Mijn tips; loop geregeld binnen bij winkels als Puik en  kringloopwinkels. Dan scoor je vanzelf een keer jouw pronkstuk. Houd marktplaats in de gaten en wees niet bang om zelf creatief aan de slag te gaan. Je kan tegenwoordig alles op internet vinden, ook werkinstructies. Iedereen kan schilderen, knippen en plakken. Dank je wel voor het binnenkijken!”

Ben jij ook trots op jouw low budget interieur en gun je ons een kijkje in jouw keuken? Stuur dan een mailtje naar lonneke@thedevilwearswibra.nl en ik vertel je er meer over. Bekijk ondertussen ook de andere mooie budget homes, waaronder mijn eigen stek. Marjolein, bedankt voor je leuke verhaal en gastvrijheid!